(The Fern)
Metung yang Akasya a sadyang malagu
Ing pemalenan na ning metung a Paku;
Kekaban ning aldo nu’ melabung lalu
At miniuling dakal iting menilas mu,
Ya nang alang mebie linto nang lanubu,
Angga king ikua nang mibalut a salu.
Ing eneryang ibat king matabang gabun
A pamangan ning mesabing pundutung,
Yang sisipsipan na king bie nang maratun
Niting liling Paku a keya migdatun;
A e magpagal mang king kaya manintun,
Milalabas ya’yti king bie nang maratun.
Kalulung akasya a keta mamitbit
King mesabing paku melabung aplit;
Pilan mung panaun, king pautik-utik,
Kalulung akasya ikua nang metiktik
At mélangi pati sanga nang mesipit
King kakangangat da king bie na, dusuldit!
(King bie na ning tau makanyan mu naman,
Ing sobrang ganaka matsura mu naman;
Uling nung pane mu nang panupaya ngan,
Pakabitasan mu… e mikabla, datang
Nung ala kang segip, king palad pepakan
Alang kumet keka bandang katataulian;
Misan, nung insanu retang makisulut
Ila pa keraklan ding masakim a lub;
Liyus king ila ring manitinding lubus,
Ika pang sintungan ing ngara pin kabud,
Itang makibage king asala da’t kimut,
Banting e kayu mu miras ketang maskup!
June 30, 1999
