Maaga palang natanggap ni Francis Magalona na maselan ang kanyang kalagayan. Kumbaga, prepared na ito in going to the great beyond at isa sa mga paghahanda niya ay yung blog niya sa internet na parang diary ng mga pinagdadaanan niya, di ba?
“Yes, lahat talaga,” sagot ni Pia. “Speaking of his diary, siyempre yung online journal niya, at yung medical journal namin, joint namin. Yung mismong personal journal niya yung Magalona.com, yung mga hilig niya lahat nandun.”
Ang ikinamatay ni Francis is multiple organ failure due to secondary sepsis and pneumonia. Was the ailment hereditary or acquired?
“Kasi kapag sinabing leukemia, you never really heard what it really is. When I did research, I found out na apat na klase ng leukemia. So, wala siyang… like other cancers na…wala siyang stage. Leukemia doesn’t have stages. So, parang there are four types, there are two acute types and there are two chronic types. Ang acute, ibig sabihin is bigla na lang dumapo sa iyo. Yun ang kay Francis. Ang chronic is matagal nang nasa iyo, malalaman mo na lang ‘yon dahil nagpatingin ka sa ibang complains mo. Pero like yung kay Francis, na-diagnose siya na acute. So, bigla na lang nandiyan.
“And I want to correct myself also. I was quoted noon, pero I never had the chance to correct myself. Sinabi ko raw na mula March pa raw, meron na. Dumapo na lang siya talaga nung na-diagnose siya ng August. Wala siyang symptoms. Except nga last July nung pag-uwi nila sa Eat Bulaga! galing States.
“Kasi nga, sa fever niya, nakita ko talaga parang ang putla niya. I just said na parang it’s the usual ano lang. So, nag-take siya ng antibiotic, pero hindi naman nakuha sa ganun. Nagte-take siya noon ng paracetamol para mawala yung fever niya. Hanggang sa talagang…yung na nga it’s, na blood talaga. We thought anemia lang.”
Nasabi ba ng mga doktor ang real cause? Kasi ang sabi nila, yung mga speculations, pagkain daw ng mga grilled foods. Yung mga kinakain ba ni Francis has to do with it?
“All of that has nothing to do with it,” sabi ni Pia. “Pero like, yung mga grilled foods…pag nandiyan yung nagiging black. Ideally, pag susunugin mo yung balat ng manok… In the first place, hindi healthy na kumain ng balat ng manok, di ba? Dahil sobrang greasy yun and all. Hindi mo dapat kinakain ang part ng sobrang grilled food. Pero you can eat grilled food naman.”
Kahit noong nagke-chemo at wala nang buhok, si Francis remained cheerful, parang walang problema. Were there moments na kayong dalawa lang na nagbe-break down ka?
“No,” sagot niya. “What I mean is, si Francis, he’s a very passionate person. Passionate siya, in the sense, na alam natin kapag nagsalita siya na parang strong. Basta kapag nagalit siya, sasabihin niya talaga yung gusto niyang sabihin. So, minsan… Ang way niya is nagagalit siya dun sa cancer itself, pero he doesn’t give up. Sabi niya, ‘I’m gonna go down fighting.’ ‘Yan ang words niya talaga sa akin. And he said that on the last confinement, sabi niya yun.”
Nag-share din ng memory ang anak na bunso ni Francis, si Arkin.
Ano ang best memory mo with your Daddy Kiko?
“We always watch movies. Lagi siyang tumatawa, naglalaro. Tapos pag nanonood siya ng TV, lagi siyang nakakatulog,” sambit ni Arkin.
Maxene, how was your last moment with your dad?
“I’ll never forget it. I mean, just by being there kahit na hindi na namin siya nakakausap talaga. Just by seeing him, okay na sa akin yun. Enough na yun for me. Masakit siyempre, kasi ayoko siyang nakikitang nasasaktan. For anyone naman talaga na makita mo yung dad mo na ganun na nasasaktan, nahihirapan… Parang ano, hindi mo talaga alam kung ano ang dapat mong maramdaman. Dapat bang matuwa ka dahil he’s going na soon? Ganyan. But siyempre, ayaw mo.
“So, for whatever it is. Kahit na anong mangyari, kahit na ano ang napi-feel ko, I’m just so happy na I was there. Ayoko naman kasi yung mare-receive ko na lang through text or tatawagan na lang ako na it happened already. I’m so happy talaga na I was there and I saw him hanggang sa…until his last breath,” naluluhang salaysay ni Maxene.
“Yes, lahat talaga,” sagot ni Pia. “Speaking of his diary, siyempre yung online journal niya, at yung medical journal namin, joint namin. Yung mismong personal journal niya yung Magalona.com, yung mga hilig niya lahat nandun.”
Ang ikinamatay ni Francis is multiple organ failure due to secondary sepsis and pneumonia. Was the ailment hereditary or acquired?
“Kasi kapag sinabing leukemia, you never really heard what it really is. When I did research, I found out na apat na klase ng leukemia. So, wala siyang… like other cancers na…wala siyang stage. Leukemia doesn’t have stages. So, parang there are four types, there are two acute types and there are two chronic types. Ang acute, ibig sabihin is bigla na lang dumapo sa iyo. Yun ang kay Francis. Ang chronic is matagal nang nasa iyo, malalaman mo na lang ‘yon dahil nagpatingin ka sa ibang complains mo. Pero like yung kay Francis, na-diagnose siya na acute. So, bigla na lang nandiyan.
“And I want to correct myself also. I was quoted noon, pero I never had the chance to correct myself. Sinabi ko raw na mula March pa raw, meron na. Dumapo na lang siya talaga nung na-diagnose siya ng August. Wala siyang symptoms. Except nga last July nung pag-uwi nila sa Eat Bulaga! galing States.
“Kasi nga, sa fever niya, nakita ko talaga parang ang putla niya. I just said na parang it’s the usual ano lang. So, nag-take siya ng antibiotic, pero hindi naman nakuha sa ganun. Nagte-take siya noon ng paracetamol para mawala yung fever niya. Hanggang sa talagang…yung na nga it’s, na blood talaga. We thought anemia lang.”
Nasabi ba ng mga doktor ang real cause? Kasi ang sabi nila, yung mga speculations, pagkain daw ng mga grilled foods. Yung mga kinakain ba ni Francis has to do with it?
“All of that has nothing to do with it,” sabi ni Pia. “Pero like, yung mga grilled foods…pag nandiyan yung nagiging black. Ideally, pag susunugin mo yung balat ng manok… In the first place, hindi healthy na kumain ng balat ng manok, di ba? Dahil sobrang greasy yun and all. Hindi mo dapat kinakain ang part ng sobrang grilled food. Pero you can eat grilled food naman.”
Kahit noong nagke-chemo at wala nang buhok, si Francis remained cheerful, parang walang problema. Were there moments na kayong dalawa lang na nagbe-break down ka?
“No,” sagot niya. “What I mean is, si Francis, he’s a very passionate person. Passionate siya, in the sense, na alam natin kapag nagsalita siya na parang strong. Basta kapag nagalit siya, sasabihin niya talaga yung gusto niyang sabihin. So, minsan… Ang way niya is nagagalit siya dun sa cancer itself, pero he doesn’t give up. Sabi niya, ‘I’m gonna go down fighting.’ ‘Yan ang words niya talaga sa akin. And he said that on the last confinement, sabi niya yun.”
Nag-share din ng memory ang anak na bunso ni Francis, si Arkin.
Ano ang best memory mo with your Daddy Kiko?
“We always watch movies. Lagi siyang tumatawa, naglalaro. Tapos pag nanonood siya ng TV, lagi siyang nakakatulog,” sambit ni Arkin.
Maxene, how was your last moment with your dad?
“I’ll never forget it. I mean, just by being there kahit na hindi na namin siya nakakausap talaga. Just by seeing him, okay na sa akin yun. Enough na yun for me. Masakit siyempre, kasi ayoko siyang nakikitang nasasaktan. For anyone naman talaga na makita mo yung dad mo na ganun na nasasaktan, nahihirapan… Parang ano, hindi mo talaga alam kung ano ang dapat mong maramdaman. Dapat bang matuwa ka dahil he’s going na soon? Ganyan. But siyempre, ayaw mo.
“So, for whatever it is. Kahit na anong mangyari, kahit na ano ang napi-feel ko, I’m just so happy na I was there. Ayoko naman kasi yung mare-receive ko na lang through text or tatawagan na lang ako na it happened already. I’m so happy talaga na I was there and I saw him hanggang sa…until his last breath,” naluluhang salaysay ni Maxene.
