Nokarin no deng tulang, manuklu king gabun?
Malagad nang tutu, susulapung durun,
Tugak mang lulundag, kakawe king danum,
Mewala lang bigla, e mu na apaintun.
Deng pipit at pugo, kanita papasyuk,
Makuswelo naka, nung ating malutub,
Pamangduas mang asan, king malalam ilug,
Eka makasalap, malating likauk.
Maski talibatab, na pagapagaspas,
Mengabawas na la, sobra no kalagad,
Bina lang lilisya, king dugpang mayaslag,
Balik-balik nyamu, nokarin menibat.
Karas ning dalumdum, maingeng kuliglig,
Ali ya patugut, paramdam ing bosis,
Uling ‘lang kapitan, tanaman king gilid,
Kabud mu mewala, ni emu na akit.
‘La ng hitong netib, apaduas keng sapa,
Ing laji deng asan, bat aliwang bangsa,
Nung ilang kakanan, eka man migana,
Mengabangkak lang babi, iatsa karela.
Karas ning albugan, babagwang lalalsut,
Insektung malili, tyakang masaluput,
Bistat ding tanaman, dakal mengaputut,
Swerti nung ‘ting akit, maski na ing saput.
Gagang ulit ulit, tuko kareng tangke,
Makikiyagnan pang, kuliglig a mainge,
Gagapang mang lupisak, magdatun king bale,
Mayna mong damdaman, boses dang manene.
Megisan no yata, ‘ la nang daramdaman,
Baka nung atin pa, tyu la kabundukan,
E rin siguradu, karin la tutuknang,
Kinalbo do kasi, deng taung sukaban.
Talubang king ardin, na sulasulapo,
Dugpa king sampaga, sipsipan ing banglo,
Ni e man maglambat, tambing yang mamako,
King aliwang lugal, karin magpasoso.
Ngeni ‘la ng akit, megisan no yata?
Uli bang ing sangkan, saguli ing bie da,
Datang ing panaun, kawangis ding bula,
Manawang misalbag, king yatu mawala.
Marakal ng bage, dakal pamagbayu,
Pati kalikasan, mengapaburen mu,
Sadya tang akakit, na kanita atyu,
Buri mang ibalik, miling ng milagru.
