Mangarangyang mata a ngeni tatangis
Karakal dang bosis a magwalang pilit,
Sasyo at maniawad agyang sang’ kapurit
King pakiabutan dang grasya keti sulip.
Umasdan ing sabla a ngeni tigatig
A’yanti mong mamun king balang penandit,
Itang kapayapan a binang manganib
Ing yatung karinan… nu’te pa asagip?
Ing banua, king gabun, misan pang uman ne
At ing tinggaputi king gintu ‘samut te;
Ing balas, king batu a sadyang miugne
Ban misanmetung la king metung a pake.
Misan pang isitsit king bagul ning angin
Ing kulyo, at makapangkaklak a daing;
At ing katuliran… isabug ta’murin
Ban keta ing lugud yang mag-Ari karin.
Misan pang painuman la bangkak king tula
At dampian ding matang malulumud king lua;
Kaulan la ring keta merimla king guna
At ibayu piblas ding lubas king sabla
Nu’ne pin painturu ing aldo ning bukas,
At nu’ya mapupus biltangan mung gasgas?
Asisiguru mung ing kekang pigagap
Karin king marayu, managumpe kaibat?
Ing bukas mu nu’ne pin kaya papunta,
Ngening iting bie mu keti mapupus na?
Nung ukulan muring king Ginu ati’ka,
Alalu gamat mu ding aldo datang pa.
Ngeni mamili ka… in’sang mas mung buri
Itang agiang kaya, maus ka o ali,
At king gayut ning bie pane maka-ambi’
Dapot kaibat ta’ka mitangab king api?
O keti nung nu’ka matapat mibata
At ta’ka menginlag king abluk ning sala?
Pero kalibe ning sakripisyung ita,
Siping na ning Ginu… mie kang alanangga?
Mibangun ka’t batyon ing kekang daratang
Ban e ka malili’t misakab king dalan;
Itangad mong mata a maki-parasan,
Ngeni at king bukas… kambe ning Miglalang!
