Nanu ya ing SINTA? Marimla yang ambun
Karetang biklura’ning mayap a layun;
Tula’ yang ligayang ulilang pagmalun
Karing aduang pusu angga man king aun;
Dapot king kaladuang bigu ning panaun
Ing yumu ning sinta KAMANDAG at LASUN!
Ing sinta yang tampuk ning metung a rosa
Ban e la misalbag ding murang punlas na;
Ing sinta yang uma ning mailing Alaya
King mibubukadkad a bukung sampaga;
Ya ing sutlang duyan ning gintung ligaya
Nung nu’la magyuyu ding pusu’t kaladua.
King uli ning sinta dakal lang paimate
Pablasang king tau inawa ya at bie;
Nanu mang pigagap mirinan tagumpe
Nung ing palsintan mu siping me’t karame;
Keti babo yatu ing sinta patdan me
Mag-ari ing gulu at maglwid ing lumbe.
Busal ding mulahan, ding sablang bulaklak
E no’ salbag banglu panyilang ning abak;
Ayup karing sanga tuknang nong’ lipakpak,
Mapda na ing legua’ning aldo masapak;
Ding mailing batisan mako no’ sagakgak,
Karing sablang tau, pangisnawang saldak.
Misan king pusu ku linub ya ing SINTa
Magdala yang diwa, paninap at kanta;
Ding kakung kundiman gewa nong’ arana,
King tulid nang awang ning metung a diosa;
At inyang muli ku, pusu yang dalaga
Ing abe mibalik ning kakung kaladua.
King ubud ning pusu banal keng dimbana
Ing diosang pigkalub ning mayap a kalma;
Ding sablang penandit ning bie kung manigla,
Teterak lang sabik king dagul ning tula;
Akit kiang tumiman ing kakung diwata
Balamu ing bie ku – sisikan, kakaba.
Malagu ya ngara, malagung-malagu
Ing diosang dimbana king ubud ning pusu;
Nung damdaman iti anti kung e balu,
Sangkan kung gumulut ba’ra mung isundu;
Makanyan ing sintang dalise at tutu,
Mipapalda’na ka – pisasabian diamu.
Ding balang bengi ku mipmu lang tagimpan
King bie ming paintungul ning kakung palsintan;
Lele na ning ilug, lalam ding tanaman,
Karin ke akakit ing kekeng tuknangan;
Balamu denas lang alang kamatayan.
Ding aldo lalabas king bie kung malsinta,
Silbagan lang rosas, tigtugan kanangga;
Danum da ring batis masayang kakanta
Kabang lulusad lang king dagat papunta;
Makanyan ku naman king kakung ligaya,
Kabang painturu ku king bale nang Gloria.
Akakit ke waring manaya king eran
Ban ing pandalo ku masayang saganan;
Karing keyang labi anting darandaman
“Ernesto, Ernesto, ba’t kalwat mu naman”;
Inya ing panlakad king e ku sasarian,
Megawang pulayi ba’keng agad dasan.
Dapot pangaras ku, tahimik, payapa
Melaus kung alang Gloriang sinagana;
Dakal la ring tau, makapagmulala…
Inyang akit da ku dinuku lang sable;
Linub ku king siduan – banwang mayupaya
Y Gloria, disan ke, bangke neng maputla!
Ing banwa at yatu ikit keng melagpak
At babo kung salu karin la misaldak;
Ing kakung tagimpan a mamu’t busilak
Balamu ing bukung e na mibulaklak;
At inyang ume nyang king tangke misapuak
Penako ne kaku nign kalmang masalpak.
SINTA, nanu waring migkulang ku keka
Baket pinialung mu ing kakung ligaya?
E wari king pusu inya mu linub ka
Ba’mu kung pagdalang kundiman at kanta?
Ba’t inyang kign tula hibang kung sasamba
Miuman mung binalik ing sadia kung dusa?
Ah, kasi inya mu linub ka king PUSU,
Ba’mu mung dagdagan ing lua kung tutulu?
SINTA, malwalas ya ining kakung salu,
Nung king sukal a lub marayung kumatmu;
Ing meto’ yatu man masakit a biru…
Kening salung ini maliaring mipagiu!
Neng Roman P. Reyes
Dramaturgo/Sarsuelista
