ANG PAGBITIW ni Rogelio “Babes” Singson sa Independent Commission for Infrastructure (ICI) ay higit pa sa isang simpleng pag-alis sa tungkulin. Para sa marami, ito’y tila anino ng mas malalim na suliraning matagal nang bumabalot sa kredibilidad ng komisyong nakatakdang humawak sa kontrobersyal na flood control scandal.
Paano aasahan ng publiko ang buo at malinaw na katotohanan kung ang mga tagapagtimon ng imbestigasyon ay nawawala sa gitna ng paglalakbay?
Sa harap ng pangakong “malapit na ang endgame” ng anti-korapsyon drive ng Malacañang, ang pangyayari ay tila paalala na hindi sapat ang salita kapag ang mga institusyong dapat magpatatag sa laban ay nabubuwal sa unang unos.
Hindi matatamo ang tunay na wakas ng pakikibaka kontra katiwalian kung ang mga mekanismong dapat magpatatag rito ay nagpapakita ng panghihina sa mga unang pagsubok.
Lalo pang naging kapansin-pansin ang pagbibitiw dahil naganap ito sa panahong sensitibo at puno ng inaabangang pagsisiyasat—kabilang na ang umano’y P56 bilyong kickback na isiniwalat ni dating Ako Bicol Rep. Zaldy Co, at ang P8.2 bilyong “standard operating procedure” na inilarawan ni DPWH Undersecretary Roberto Bernardo.
Sa gitna ng mga tanong, agam-agam, at pangako ng linaw, ang liderato ng ICI ay tila nababalot ng pag-aalinlangan. Marami ngayon ang nagtatanong:
— May pumapasok bang pulitikal na impluwensya sa takbo ng imbestigasyon?
— May mga presyur bang hindi nakikita ng taumbayan?
— Ano ang tunay na nakita ni Singson sa loob ng Komisyon?
Hindi ito mga paratang, kundi mga tanong na natural na lumilitaw kapag ang isang opisyal ay umaalis sa gitna ng isang kritikal na pagsisiyasat.
At sa harap ng pananaw ng publiko, lumilitaw ang pangamba na ang imbestigasyon ay mas madalas na umuuntog sa maliliit na manlalaro, habang ang mga nasa mas mataas na pwesto ay hindi pa nahahawakan ng parehong tapang.
Kung ang ICI—na dapat sana’y sandigan ng integridad—ay hindi kayang ipagpatuloy ang masusing pagbusisi, paano makatitiyak ang taumbayan na ang laban sa katiwalian ay tunay at hindi retorika?
Sa ganitong panahon, ang mamamayan ay hindi dapat bigyan ng palaisipan kundi paliwanag.
Ang pag-alis ni Singson ay nararapat ipaliwanag nang malinaw, tapat, at walang paligoy, upang mawala ang agam-agam na unti-unting bumabalot sa imbestigasyon.
Karapatan ng mamamayan ang katotohanan, hindi propaganda.
Ang hustisya ay tinig ng bayan—hindi bulong sa likod ng entablado ng politika.
Hangga’t hindi ito naririnig ng taumbayan, mananatiling bukas ang tanong: Laban ba talaga ito sa korapsyon, o palabas lang na hindi tumatama sa mga talagang makapangyarihan?
