Katuklu ning bengi, layun kung manintun
Na maliaring apangan, ba’t ning patingapun
Maski ‘ting pelugru, akung tataluntun
Ban eku dumanup, angyang madalumdum.
Metung mapanako, ing kakung kalupa
Dacal lang mimimua, nokarin man munta
Ing bie ku kukuyad, laging mag-alala
Kanakung kabilyan, e pilming inawa.
Kabilugang bengi, kanakung paglakad
Mimingat magmanman, kimut ku banayad
Maka siguru mu, e ku mararakap
Kakung kapalaran, ali mipa-jamak.
Nung mamako naku, king kakung tuknangan
Ditak mung kaluskus, alang makaramdam
Bala ng takbang ku, agyu kung bilangan
Saleseng miratang, king kakung puntalan.
Makalaleng panik, king metung a bale
Libutad ning dalumdum, matang lawe lawe
Makiramdang binit, malati mang bage
Ban e manasakit, mapatad kakung bie.
Gamit ing pamau, paintun ing kusina
Tagang tagang ulam, ing kanakung nasa
Maski makatakap, buklat ban ‘ting akwa
Ing sobra kung danup, agad mung mawala.
Kabang malilibang, eku na apansin
Mika-banding bale, lalapit palijim
Masikang pagbarug, tikman kung madiin
G’yang nunti kasakit, eku sinaingsing.
N’yang mang-hingalu na, e apigil ing k’yak
Nung sanang maliari, manyad kung patawad
Buri ku mang daptan, boses ku mamalat
Kakung pangisnawa, takda nang magwakas.
Binatyo king banua, D’yos ku kinulait,
Kakung karanasan, kaya sa ilapit
O, bakit makanian, palad kung sinapit
LELANGAN ku murin, keng yatu mipusit.
Metung ku ping DAGIS, mibait king yatu
Ali sana husgan, ninu ka mang tau
Nung pakasurian mu, lamang ya ing ustu
Atin ku muring bie, pandamdam at pusu.
Maging aral ya sa, kareng makabasa
Ing gawang pagpaslang, lisyan sanang kusa
Animal ma’t tau, pante king Migpala
Lugud pairalan, e dapat mawala.